Mijn snor draag ik met trots en denk dan aan wat ze soms zeggen: een vent zonder snor, is een lor.
Dat zit dus wel snor.

Het fietsseizoen staat weer op punt van beginnen, wat zal dat ons brengen?
Komen we figuren tegen die ook zo zijn bekneveld of andere vreemdsoortige individuen op twijfelachtige rijwielen.
Er liggen ontelbare fietspaden waar het wielerminnend volk overheen rijdt, waar zeer zeker verhalen aan de banden zullen blijven kleven.

Een snor als een stuur.

Hoeveel verhalen, gebeurtenissen, situaties zullen we in het komende seizoen gaan beleven?
Hoelang zal dat seizoen duren?
Het einde ligt wel zo’n beetje vast, maar wanneer mogen we er weer aan beginnen om met elkaar te rijden?

We ongetwijfeld allerlei leuke dingen zullen gaan meemaken die we later, vanzelfsprekend, gaan herinneren.
Zelfs de moeite waard zijn om te worden opgeschreven?
Dat laatste schijnt een probleem te zijn.

Verhalen horen we genoeg, maar er over lezen?
Niemand maakt mij wijs dat er niets opmerkelijks gebeurt tijdens de talloze rondjes die we fietsen.
Iedereen mag ze schrijven, vertellen en zeker doorsturen!

Katjeswas.

Dan kunnen wij de snor er bij aflikken.