Buienradar vertoonde maar een paar blauwe hobbeltjes op de tijdlijn.
De lucht klaarde op tot een paar blauwe plekken.
Dus haalde ik de fiets uit het schuurtje voor een rit.
Rond 11.00 uur zou het kunnen gaan regenen.

Zowel aan het ZKH als bij Betsie Boter was het geen dringen van leden.
Slechts vier leden gingen onderweg naar Watervliet.
Dat hadden we, aan de hand van de wind, besloten.

Vertrouwd adres.

We waren amper de grens bij Assenede overgestoken of het begon te regenen.
De regenbuien hadden al hun wintertijd.
‘Moeten we nog stoppen voor regenjasjes?’, een paar hadden dat gewoon niet bij zich.
We bleven gewoon door fietsen, het doel veranderde wel.
Watervliet werd Boekhoute en zo kwamen we toch enigszins nat bij de ‘Gouden Appel’ aan.
De patroon stuurde ons gelijk naar binnen, want daar was het droog en warm.

De regen weer in.

We hadden wel een probleem, we kunnen toch niet zo op de beklede stoelen gaan zitten.
‘Hebben jullie geen oude kranten?’
Nee, die hadden ze niet, wat nu?
Tot één van de leden vroeg om de gazet bleek dat ze die wel hadden, een hele stapel zelfs.
Afijn, de koffie was warm en de stemming goed.

Met de letters op onze konten weer naar huis.
We namen de kortste weg terug, over de Schapendijk waar je moest uitkijken bij al die drempels.
De paar schapen die we tegen kwamen, keken ons meewarig aan.
Wie gaat er nu in de regen fietsen!
Bij Philippine werd het weer droog, op wat miezer na.
Het regende dus alleen in België.

Weer wachten.

De brug heb je ergens wel tegen, bij Sas konden we er net weer over.
Dat geluk hadden we bij de Sluiskilse brug niet.
Het was dat de temperatuur nog goed was, anders stonden we daar wel te vernikkelen.

Van de wind hadden we geen last.