Regelmatig fiets ik langs de Drieweg.
Eens was dat een rustieke polderweg met in de verte Zaamslag en Reuzenhoek.
Met een uitzicht over akkers en velden.

Drieweg.

Dat is nu al voorgoed veranderd.
Auto’s drukken je onderhand van de weg af en het bouwverkeer heeft alle ruimte nodig.
Noten werd Othene en het zal niet lang meer duren voor je langs de voortuintjes rijdt op dezelfde Drieweg.

De huizen komen nader.

Weet wel, er is veel schaarste in huizen en iedereen heeft recht op een woning.
Dat ontneemt mij niet de gedachte dat het zonde is alles aan woningbouw op te offeren.

Bouwval?

Je zal maar omhoog zitten voor een woning en een louche makelaar wil je een luxe vrijstaand herenhuis aansmeren.
Wel landelijk gelegen.
In vaktermen heet zo’n huis vaak een ‘opknappertje’.

Krapte.

Huisdieren zijn er al, de muizen hebben vrij spel!
Je kan nog net je fiets aan de hanenbalk ophangen want in het verdwenen schuurtje is geen plaats meer.
Stromend water als het regent en voor wat frisse ventilatie hoef je het raam niet open te doen.
Met een open keuken!

Privaat met luxe toiletbril.

Dan heb ik het nog niet gehad over het privaat.
De tuin is een doolhof voor allerlei pluimage en ander kruipspul.
Met tingels tot kniehoogte en een braambos waar geen doorkomen aan is.
Schrik niet als daar nog een geit tussen rondscharrelt.
Idyllisch!

Tot aan de Drieweg.

Fiets nog maar eens over de Drieweg voordat daar alles volgebouwd is.