Er werd droog weer voorspeld voor de woensdag, maar af en toe werd het zwerk wel wat donker.
Gelukkig lieten de leden zich nu niet afschrikken en met een behoorlijke ploeg gingen we richting Kloosterzande.
Natuurlijk niet rechtstreeks, gewoon met wat lusjes.
Dat hoeft onze clubpostduif ons niet te leren!

Aankomst in Kloosterzande.

Even de benen strekken.

Het was lekker om even op het terras te zitten.
Onder een parasol, al scheen de zon niet brandend.

Warm onder de helm.

Natuurlijk werd er al gesproken over de tocht der tochten van de club, het befaamde Pontje-Pontje.
Wie gaan er allemaal mee en waar nog meer verzamelen?
De weersvoorspelling is gunstig, al blijven we twijfelen.

Alleen met een stempel is het geldig.

Onderweg hadden we inkijk bij een dame, wat kan de horizon mooi zijn.
Die bleek geen last van de wind te hebben.
Onbegrijpelijk dat er nog steeds een stevige wind staat.
Er is al zoveel voorbij gewaaid, het moet toch weleens ophouden?
Ik weet waar dat allemaal vandaan komt!

Die ventilator laten ze te hard draaien.

De terugweg ging met minder leden, er waren er die nog een rondje deden.
Niet met de fiets.
Koffie is niet aan iedereen besteed.

Nog een rondje extra.

Ook door Kloosterzande kunnen we een streep zetten, nog vier te gaan.