Het was warm.
Waar je ook in Zeeland reed.
’s Morgens stond er nog een koele wind maar dat veranderde langzaam in een warme zucht.

Gaat het goed?

Een aantal leden gingen aan de overkant vanuit Goes een rit doen.
De Jo de Roo ZWW6D tocht.

Even een moment rust.

Had de naamgever van deze tocht ook een helm op?

Chiel droeg zijn helm wel.

De temperatuur steeg gestaag, ondanks dat ze langs het water fietsten.

Verfrissend water.

Soms is het dan zoeken naar een verkoelende plek, een rij bomen.
De voorzitter sleurde de mannen 90 km achter zijn elektrische fiets mee.

Er zijn bewegende beelden om dit aan te tonen.

Wat koelte van de schaduw.

Het is goed rijden in de schaduw.
Met in het vooruitzicht een koude klets!

Een koel glas.

We nemen er nog één.

Dat is verdiend.

Na afloop als de dorst het hoogst is, is de redding nabij.
Ook de pastamaaltijd smaakte bijna net zo lekker als een glas bier.
Een enkeling krijgt meer dan hem toekomt!
Als toetje een toote en er werd wat in zijn oor gefluisterd.

Je zou je bier ervoor laten staan.

Met zo’n rondemiss ga je toch gelijk op een terras zitten en niet op een fiets!