Bij dit uitzonderlijke lenteweer zie je de mensen ontluiken.
De koersfietsen worden tevoorschijn gehaald.
Kleurige kleding wordt aangetrokken en volop getoond.
Iedereen heeft de lente in zijn bol.
De mens wordt gewoon vrolijk, ontdooien.

Zo stonden deze woensdagmiddag achttien man en vrouw te popelen om weer een tochtje te maken onder bijna ideale weersomstandigheden.

De meesten nog lekker ingepakt, sommige al wat bloter dan de dagen ervoor.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen, zo ging George al in het kort.

Onder de deelnemers ook twee leden die vorig seizoen door ziekte niet konden rijden.
Het was verheugend Adrie Kaan en Esmiralda Klerk weer op hun fiets in het peloton te zien.

Er werd besloten via het pontje van Langebrugge naar Lochristi te gaan om daar koffie te drinken.

De weg naar het pontje werd wat langer omdat enkele wegen door graafwerkzaamheden afgesloten waren.
Dat werd wenden en vooral keren.
Daardoor konden we bij ‘de Kneut’ maar één bakje doen.
De pont werd vooruit gekeken lijkt het wel, zoals enkele het water voorbij snellende water aanschouwden.

Bij vertrek ging Monnie nog even afrekenen, hij bezorgde de koffie en verzamelde het geld.
We vertrokken alvast op het gemakje.
Moet voor Monnie geen probleem zijn, gelet op zijn snelheid en GPS om ons te achterhalen.
Er dreef zelfs al een hete-lucht-ballon in het zwerk.
Zij hebben de wind altijd mee.

Het zonnige weer zorgde er voor dat we weer wat kleur in ons gezicht kregen.