Zou het aan de wind gelegen hebben?
Die was nogal fors voor de tijd van het jaar.
In ieder geval de leden die zondag een rondje gingen doen, reden allemaal richting Breskens of nog verder.
Sommige fietsten, zonder het te weten, achter elkaar aan.
Het was stoempen naar die badplaats, maar de beloning was ernaar.
De wind in de rug terug, je zou bijna kunnen zeggen: terug was er geen wind.
Als eenling rijd je gewoon door met af en toe een teug uit de bidon.
Een groepje is meer genegen om een terras op te zoeken en dat deden Anita en Lia dan ook.
In Groede nog wel!
Ze hoefden niet te blazen voor koelte, dat deed de wind genoeg.
De straffe wind bepaalde wel de weg die je wilde fietsen, even had ik de opwelling om terug richting Boekhoute te gaan.
Dat verviel gelijk weer.
Officieel mag je steeds de grens niet over en om een boete te riskeren!
Onderweg kom je nog onderwerpen tegen die je wilt fotograferen, zoals die orchideeën.
Na de regen komen die mooi tot bloei.
Het vlas staat er hier en daar maar armentierig bij en de rest van de gewassen is ook niet echt gegroeid na die enkele buien.
Het wachten is op het verlossende moment dat we weer als groep kunnen gaan fietsen.
Speak Your Mind