Ik houd van mijn vrijheid en van de weidsheid van de polder.

Weidsheid bij de Kreek.

Vrijheid is een gemeengoed dat gekoesterd moet worden.
Dat gevoel te ondergaan als ik door de polders fiets.
Sommige weten niet wat vrijheid is en verwarren dat met hun eigen ik en wil.
Ze lopen achter iemand aan die vind wat zij moeten vinden wat hij vind.
Ik ga niet lopen matten omdat ik ’s avonds op tijd binnen moet blijven.
Trouwens het is dan te donker om te fietsen en rond die tijd zit ik al geeuwend op de bank.

Doorgesnoven vernielzombies.

Wat betreft de weidsheid, daar hoeft de gemeente me echt niet bij te helpen.
Waar ik ook langs rijd, ze hebben de nodige bomen gerooid.
Overal liggen boomstammen langs dijken.
Dat is een weidsheid dat ik niet bedoel.
Als je bij Breskens fietst, kan je de koeltorens van Doel zien.
Het zicht wordt nergens meer onderbroken.

Bomen weg bij Griete.

Gelukkig gingen ze niet verder op de Reuzenhoeksedijk.

Kale Graaf Jansdijk thv. de manege.

Door Terneuzen fietsen is ook al geen pretje meer.
Hele trottoirs worden opengebroken om er oranje en groene kabels voor de glasvezel onder te leggen.
Niets is veilig daaronder, gasleidingen worden geraakt of ze vernielen elkaar kabels.
Die mannen zijn ook goed bezig!

De groene ploeg.

Lag een gasleiding in de weg!

De oranje ploeg, nu nog aan de overkant bezig.

De ene ploeg heeft de tegels er net weer terug ingelegd of de volgende komt er al aan om ze er uit te halen.
Coördineren is een heel moeilijk woord.

Net als ‘vrijheid’ voor domdenkers.