Het jaarlijkse toerbriefje vermeldde dat er zaterdag een rit naar Lotenhulle was.
Bij vele ging er geen lampje branden, want dat is een voor ons vrij onbekende bestemming.
Dat maakt het fietsen aantrekkelijk.

Groen is gras onder mijne voeten.

Even een moment voor jezelf.

Peinzend over de kwaliteit van de kleding?

Zonnig plaatje.

Een paar andere leden gingen koffie drinken in Koewacht.
Dat café is grondig vernieuwd, maar de koffie is hetzelfde gebleven en daar ging het om.
Het heet gewoon weer ‘Benelux’, als is de oude sfeer binnen wel verdwenen.
Trouwens, dat befaamde frietkot dat er tegenover stond, is er niet meer!

We reden er in een rustig tempo heen.
Onderweg riskeerde een dappere muis zich het lijf door vlak voor onze gretige wielen over te steken.
Ik reed zowat z’n staart eraf.

Open, maar de verbouwing is nog niet gereed.

Het is nu mooi in de natuur.
Veel planten staan in bloei, met een achtergrond van groen door uitlopende bomen.
Daarbij een heerlijk zonnetje en wat wind, wat wil een mens nog meer.

Dat maakt het fietsen zo aangenaam.