Het fietsseizoen van 2020 is verreden.
Een seizoen dat ons zal heugen omdat er weinig van terecht kwam door omstandigheden die ons allemaal trof.
De momenten die er waren hebben we benut om met elkaar te fietsen.
Foto’s van de sluitingsrit moet ook al uit het verleden terug gehaald worden.

Toen kon het nog in Sas van Gent.

Een opvallend iets is me dit seizoen wel bij gebleven.
Er werd haast niet lek gereden.
Mij overkwam het niet, zelfs niet bij de erkende platrijders.
Natuurlijk, een putje of een scherp voorwerp kan nog steeds iedereen treffen, maar zelfs dat is verwaarloosbaar gebleken.

Je moet in de analen duiken om dat moment van ongemak te duiden.
Zo’n gebeurtenis kwam ik tegen door oude cd’s met foto’s te bekijken.

Het moet wel een warme dag geweest zijn omdat sommige de schaduw opzochten.
De lekkage hadden we op 06-07-2011 tijdens de sterrit naar Eede.

Plat!

Het was warm.

Schaduw.

Als ik deze foto’s zo bekijk, wil ik toch een lans breken om bij de volgende keuze van kleding opvallender clubkleuren te gebruiken.
Voorlopig gaan we de donkere maanden in tot de openingsrit van 2021.
Moge we die dan weer rijden zonder de perikelen van dat verdomde virus?

Het overkomt ons allemaal!

Zou die corona niet eens een keer kunnen platrijden?