De bomen hebben bijna hun kledij uitgedaan en als een tapijt over de polderwegen neergelegd.
En de herfst houdt het ochtendlicht al langer vast.

De garderobe van de bomen.

Bij de Bio-Base stonden al wat leden uit te waaien, want er stond een stevige bries.
Wie gaat er op kop richting St. Laureins?
De wind er naar toe stond verkeerd en om de beurt een stukje doen, maakt de rit gangbaarder.

Het Gods Huis in St. Laureins.

We moesten tegenover het Gods Huis zijn voor koffie en een boterham met Filet Americain.
De fiets werd ingenomen, dus zuinig op het kaartje zijn anders krijg je die niet terug bij vertrek.

Wachten op je fiets.

Wachten op elkaar.

Gerrit ging daar een ‘donkere’ drinken op zijn nieuwe kleinkind.

De gelukkige opa.

Wij hielden het maar bij koffie.

Altijd weer die stempeltafels.

Wat smeer jij er nu op?

Banaan, koffie …

…en een stevige boterham mét.

Bij vertrek uit St. Laureins zaten we er toch mee hoe de wind zou staan.
Deze blies nog steeds flink door, maar het werd wel eens tijd dat we die mee kregen.
Gelukkig hadden we die dan ook de hele terugweg achter ons.
Alleen de brug stond dwars.

Wie stond er ook voor de brug?

Jan Heerenthals, met hond en geraapte aardappelen.

De rit zelf was te kort om mijn in het voorjaar gestelde prognose te halen.
Daar heb ik morgen nog een kans voor.
Ondanks de wind was het heerlijk fietsen bij een lekker zonnetje.

Kan de tuinstoelen wel weer buiten zetten.