Slechts 6 leden vertrokken op zondag 9 september voor hun tocht naar Lochristi.
Het tempo zat er goed in en de groep kon dat aan.
Nadat we bij het peloton van Kloosterzande aanhaakten die ons passeerden bleef de snelheid navenant.
Bij de Langelede sloot ook Nab bij ons aan.
De hobbel in het fietspad langs het water was al weer gerepareerd!

Na de brug van Mendonk ging de snelheid er bij ons uit.
Elize kreeg een leegloper.
Wat is dat toch met die zorgzame vrouwen?
Niets te voelen in de buitenband, dus gauw een nieuw binnenbandje erin en verder reden we.

Lek bij Mendonk.

Vouwen en voelen.

Aangekomen bij de ‘Hijftespurters’ geen Kloosterzande te bespeuren.
We gingen met de koffie op het terras zitten.
In het zonnetje, kunnen we er nog even van genieten.

Terraswerk.

Een banaan voor de krachten.

Het duurde tot Gemeenschappelijkeweg dat Elize riep dat haar band weer wat leeg aanvoelde.
Gauw wat druk in gebracht, daar kon ze Zaamslag wel mee halen!

Op druk brengen.

Helaas, vlak voor de top van het viaduct bij Schapenbout was haar achterband weer leeg.
Nu werd er goed gezocht wat de oorzaak kon zijn; er bleek een staalsplinter in te zitten.
Elize had die buitenband van George overgenomen.
Die kan zijn winkeltje nu wel sluiten, mopperde ze.

Weer wisselen.

Als nood ging er nu een lapje in ter voorkoming dat er weer lekkage zou ontstaan, want die splinter was er niet uit te krijgen.
Wederom een binnenbandje erin, oppompen en nu bleek het ventiel door te laten.
Het is het materiaal van vroeger niet meer, toen wist je zeker dat het lekte.

Zaamslag kwam in zicht, dus thuiskomen deed ze nu wel.