Het blijft nog steeds het heerlijkste avondje van het jaar!

Morgen staat het weer te gebeuren.
Een geklop op vele deuren.
Spanning stijgt of hij gaat komen.
De maan schijnt door de bomen.

Misschien is de dag verschoven.
Rijdt hij niet op daken daar boven.
De pakjes gaan nu voor iedereen.
Door de koude schoorsteen heen.

Misschien heeft de goede Sint.
Die de fietsers zeer bemint.
Iets wat we al lang verwachtte.
Een kledingpakket in gedachte.

We moeten mee in deze barre tijd.
De warmte voor elkaar zijn we kwijt.
Bewust worden is wat ze ons dwingen.
Voorbij zijn al die nutteloze dingen.

We fietsen al lang CO-2 neutraal.
Dat vinden wij heel normaal.
Het dak opgaan met een fiets.
Vindt zelfs de Sint maar niets.

Zelfs het paard zal het ondergaan.
Moet gewoon op stal blijven staan.
Kunnen we er nog wel van genieten.
Er zijn ook al geen zwarte pieten.

Alles moeten we nu ontzeggen.
Anderen die ons de wil opleggen.
Vinden wat we juist moeten doen.
Dus niets in onze fietsschoen.

Het feest voor alle kinderen.
Gaat door ouderen meer hinderen.
Een heerlijk gezellig en leuk gebeuren.
Nu ontdaan door lui die zeuren.

We ontaarden meer in tegenstelling.
Niets geen leuke Sinterklaas vertelling.
We moeten ons nu correct gedragen.
Spontaan nergens meer om vragen.

Waar is de tijd van speculaas.
Pepernoot, chocolade en Pieterbaas.
Strooigoed, pakjes, gedichten en marsepein.
Als oudere zou ik weer een kind willen zijn.

Ieder woord of gebaar wordt gewogen.
Of we dit tegenwoordig nog wel mogen.
We onthouden zo elkaar.
Het leukste feest van het jaar.

Toch nog een gezellig avondje toegewenst van Sint R. Klaas en Bleke Piet.