Diep schaam ik mij.
Er kunnen genoeg argumenten aangevoerd worden.
Alarmerende berichten van codes rood, oranje en geel.
Stortbuien, onweersluchten, overmacht.
Schermafbeeldingen van buienradars met felle rode vlekken.

Ze zullen geen genade vinden in de ogen van degene die de tocht wel ondernamen.
Zij die wel naar Schoondijke fietsten.
Zelfs op het terras hun dorst lesten.
Zij hadden het gelijk aan hun zijde, het was goed fietsweer.

Zij gingen wel.

Geteisterd door wolkbreuken en flitsen in de ochtend, een vollopende bijkeuken door lekkage en visite die onverwacht op de stoep stond.
Mijn dag was al in de morgen goed gevuld.
Ik had beloofd foto’s te maken, ik ben het niet nagekomen.
Nu moest ik zelf de foto’s ontvangen.

Zo’n donkere gaat er altijd in.

Koffie gaat ook wel!

De helm op.

Klaar voor vertrek.

Gelukkig waren er meerderen die ’s middags niet gingen.
Die wilden het ‘s avonds proberen.
Helaas, die goede wil viel in het (regen)water.

Ben met mijn visite uit eten gegaan.
Triest liep het water langs de ramen.