Schelderit

 

Het was goed weer voor een rondje fietsen.
Het is ook de tijd van de lange ritten.
Deze keer gingen we richting de Schelde in België.

Verzamelen voor vertrek.

 

Heerlijk om weer langs bekende wegen te fietsen, dat was alweer een tijd geleden.
Al lagen sommige wegen er niet zo best bij en dat teisterde onze bandjes.

Waar is de rest?

 

Even na Zeveneken moesten we oversteken en we kwamen op een smal pad.
Een paar tegenliggers kwamen ons daarop tegemoet.
Man en vrouw met brede fietstassen.

Bij Oudenbos waren we een aantal leden kwijt dus even wachten…en wachten.
Bleek dat mijn naamgenoot met die vrouw in de sloot was terecht gekomen.
Rob viel er bovenop en de vrouw was nat.
Geen letsel, wel schrik.
Ach ja!

Helpende handen.

Wachten tot de band gemaakt is.

In de schaduw.

Geen best wegdek.

 

Nog even een stuk door het stiltegebied achter Lokeren.
Ze hadden daar een oude cementbaan vervangen door grijs gruis.
Ook al belastend voor je bandjes.
Ja hoor, er werd plat gereden.
Het was een mooi plekje om even te rusten.

Koffiestop bij Aarde.

Koffie met koeken.

 

Bij Kalken bereikten we de Schelde en daar is het mooi fietsen.
Ter hoogte van Schellebelle stopten we voor de koffie.
We bleken niet de enigste te zijn, het terras zat goed vol.
De stoelen waren levensgevaarlijk, wiebelden enorm.
Maar de koffie met koeken smaakten goed.

‘Scheldeoord’ Hamme.

De mannen zitten al aan de lunch!

Even rusten voor de dis.

Dorstlessen.

Dat ziet er lekker uit.

 

Verder op weg naar Hamme, naar de ‘Drie Goten’, voor de lunch.
Het was niet zo druk op de paden langs de Schelde en we konden goed doorfietsen.
Rond lunchtijd arriveerden we bij de ‘Drie Goten’, helaas wegens personeelsgebrek niet geopend.
Hadden we daar zo’n 75 km voor gefietst!
Dan maar naar de overbuurman ‘Scheldeoord’, die had nog plek zat voor ons en een heerlijke kaart waar moeilijk uit te kiezen viel.

Echte fietsen een etage hoger stallen.

 

Het zat daar best heerlijk, aangenaam van temperatuur en ambiance.
Helaas, we moesten nog terugfietsen.
Via de Mirabrug en een klimmetje bij Elversele richting St.Niklaas, daar moet je de weg wel weten met al die tunneltjes.
Dan kom je via de Vennestraat en Bergweg Koewacht binnenrijden en dan even, zoals te doen gebruikelijk, een stop bij de ‘Benelux’, dat is er voorlopig niet bij.
Het staat nog steeds te huur.

Zonder noemenswaardige problemen hebben we weer een leuk rondje gemaakt.
Chiel was onze grote reisleider, hij loodste ons weer langs mooie wegen.
Bedankt.

 

Volgend bericht

Speak Your Mind

*

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.