Wat nu?
Daar stonden we met acht leden te wachten.
Onze grote voorganger, voorrijder en de man met de GPS was er niet!
Bij navraag bleek dat hij op de post wachtte die met met de restanten van de nieuwe kleding af zou komen.
Dan is het wel van belang dat er iemand thuis is.
Hoe moesten we nu de weg vinden?

Er werd besloten dat we een tochtje van 35 km richting Sas zouden maken en daarbij werd ondergetekende aangekeken.
Die zou wel een route weten en dat zonder sateliet begeleiding!
De brug heen hadden we mee en de wind ook.
Het blies weer goed en het was koud ondanks dat de zon scheen, het kwik ontsteeg de 10C niet.
Na een goede 35 km bereikten we Sas van Gent, al vonden sommige dat het wel erg lange kilometers waren.
Zij kwamen op 41 km uit, maar dat was van huis gerekend.

Is er nog een plekje voor de fiets?

We waren ook benieuwd hoe de bandjes van Elize het volhielden!
Na haar debacle op maandag had ze er nog maar weinig vertrouwen in.
Het is gewoon goed gegaan en met een gerust hart gingen we op de koffie in ‘Reseda’.

Even goed uitrusten.

Nu hadden we het grootste gedeelte naar Sas de wind een beetje mee.
Na de brug van Sas en onder het kanaal langs stond die pal tegen.
Dat werd doorstampen.
Tanneke had geen puf meer om een sprint te trekken na de manege.
We hadden weer een punt verdiend.