Als je over heuveltjes of bergen schrijft, kan je reacties verwachten.
Verhalen, foto’s of gedichten.

Allemaal kennen we het gevoel wanneer je de top gehaald heb.
De inspanning, zowel mentaal als fysiek.
Het gekreun, de verwensingen, maar de ontlading als je eindelijk de pedalen met rust kan laten daar boven.

Dit gedicht kreeg ik als antwoord op mijn voorgaande stukje.

Je wilt er nooit aan beginnen, maar sta je er voor dan ga je toch de uitdaging aan.

‘Hoe sterk is de eenzame fietser’; want eenzaam ben je op de weg naar boven.