Bij mijn weten leven deze dieren niet in het wild bij ons.
Veelal vertoeft dat stuk wandelend prikkeldraad in omheinde plekken in dierentuinen.
Stel dat je ze wel tegenkomt op het fietspad, boslaantje of polderweg?

Prikkeldraad.

Slakken, torren, rupsen en wat al niet meer die deze wegen oversteken hebben minimale kans om niet overreden te worden door voortsnellende fietsbandjes.
De restanten vind je meestal op je achterrem of aan de onderzijde van de schuine buis.
Je kan moeilijk overal zebrapaden voor die beestjes gaan aanleggen!

Stekelvarken.

Wanneer je tegen zo’n stekelvarken aanrijdt, mag je er gerust vanuit gaan dat je binnenband voorzien is van vele gaatjes en je staat dus gewoon plat!
Alsof een perforator naar hartelust zijn gang is gegaan.
Dat wandelende speldenkussen zelf zal er waarschijnlijk weinig van merken.

Egel.

In ons land leven wel veel egels.
Als we die op onze wegen zien zijn ze meestal plat, het resultaat van vermorzelende autobanden.

Rubberen egel.

Je kan altijd nog een egeltje fröbelen van een oude fietsband.
Die hebben we nog wel ergens in het schuurtje liggen, het restant van een leeglopend fietsavontuur.

Vroeger zei ik tegen mijn kleinkinderen als we ergens fietsten en een overblijfsel van dat dier op het plaveilsel zagen liggen: zo plat als een egeltje!
Dat vind ik nu zielig.