Op woensdag reden we nog in het zweet des aanschijns.
Een rondje onder tropische temperaturen.
Zaterdag 17 september tijdens de Opa de Koningtocht was het weer weer zoals we gewend zijn.
Normale temperaturen onder de twintig en de dreiging van regen.
Natuurlijk ook de nodige wind.
Goed fietsweer dus.

Door mijn kleinzoon (krantenwijk) kwamen we wat later bij Cambrinus aan.
De thuisploeg stond nog te wachten.
Gauw inschrijven en vlug op de fiets achter de groep aan die al was vertrokken.
Net na Schapenbout haalden we de groep in en konden we even aan de staart uitrusten.
Ter hoogte van Westdorpe zag het er maar wazig uit alsof er een bui aan kwam.
Het bleef echter de hele tocht droog.

We haalden later TC. Avanti op de Rode Sluisweg bij en gezamenlijk reden we naar de kantine van FC. Koewacht.
Voor de nodige rust en versnaperingen.

Voor het album.

Rust.

Nog meer foto’s.

Het is blauw en geel?

Bijpraten.

Het gele gevaar!

Yara.

Suikerwafel.

Colamannetjes.

Uitleggen!

Streepje.

Zonder woorden.

Weer op weg.

George zwaaide daar vervaarlijk met een groot mes, hij vierde zijn agressie bot op de bananen.

Gevulde tafel.

Bestellen en wachten.

George en zijn bananen.

Koffie en een smartphone.

Na de verpozing werd in een stevig tempo de resterende kilometers richting Axel weggetrapt.

Bij vertrek uit de kantine werd er nog een discussie gevoerd over de tekst van de route aanwijzing.
Eén maal 90 km en tweemaal 90 km?
Een lid wilde de 90 km wel rijden en las de aanduiding niet goed.

Discutabel bordje.

Verdwaald kwamen we hem op de Liniedijk tegen.

Op zondag 18 september reden we weer in een grote groep richting de voetbalvelden van Koewacht.
Eerst geduldig wachten voor dat iedereen gereed was om te vertrekken.

Even wachten!

Daar gaan we dan.

Reclame?

Die velden lagen 40 km verder en je kon voor niets daar naar het voetballen kijken.

Inplaats van voetbalschoenen.

Het viel niet mee de vernieuwde route te volgen.
Zo werden voorrijders ineens achterrijders.

Een verdwenen nippeltje.

Dat spaken breken is bijna verleden tijd maar dat een spaak los zit omdat de nippel los getrild was is weer eens wat nieuws.
Haal die nippel maar eens uit de holle velg tevoorschijn.
Dan moet je het niet tussen de stenen laten vallen.

Vertrek Koewacht.

Op het gemakje werd er naar het vertrekcafé Cambrinus in Axel terug gefietst.
Het was verheugend de voorzitter weer achter de stempeltafel bezig te zien.
Er deden veel onbekende deelnemers mee aan onze tocht op beide dagen.

Allemaal erop.

Zo reed er op zondag een groep ID-renners en begeleiders deze tocht.
Met in hun midden NK tijdrijden bij de ID-renners Irma van Duyn uit Schoondijke.
Ze zal het nu wel op haar gemak rondgereden hebben!

Gezellig.

Zo ook de meisjes uit Zaamslag.

Het weer was goed om de Opa de Koningtocht te rijden.
Droog, wat wind en goede zin!

Foto’s: Monnie IJsebaert, George de Block en Rob Visman.