‘Hoeveel is de koffie?’
‘Die’s twee euro’.
Heuh, zoveel?
We zaten dus duidelijk aan de Begische kant van Nieuw Namen, voor ingewijden de Kauter, aan de overkant van de weg is het €2,75.
Dan zit je wel in Nederland.
Wat kunnen die twee landen toch verschillen.

Lia wilde met de club eens in Nieuw Namen koffie drinken, dat deed ze zelf ook vaak.
Haar wil geschiede.
Er werd besloten om zaterdag via fietspaden en doorgaande wegen te fietsen.
Zoveel mogelijk slik mijden!

Da’s pas slik.

Slik en hooi.

Gelet op de hoeveelheid blubber op de polderwegen van de vorige dag die mijn vrouw voor het eerst in haar fietscarrière ondervond toen we om een pot honing gingen.
Er zat zoveel slik achter onze oren, dat we zo’n honingpot er makkelijk mee konden vullen.

Frisjes en toch buiten gaan zitten.

Koffie en thee in Nieuw Namen.

Gelezen op het raam bij de visboer.

Fietsen bij Kwaremont.

Na de Klinge ging Lia op kop rijden, nu wist ze de weg weer.
Hoe heeft ze die route ooit gevonden?

Koningsdijk.

Via de Koningsdijk naar Nieuw Namen, na nog twee keer links bereikten we de uitspanning.
Ondanks de lage temperatuur gingen we toch op het terras zitten.
De koffie was wel warm.

Nieuw Namen.

Na de rust de tweede helft van de tocht.
We werden overmoedig en volgden gewoon weer de polderwegen die heel verrassend droog en zonder slik erbij lagen.
Tot we bij de Keizerstraat en Van Lijndendijk kwamen, daar lag de slik.
Niet nat, maar wel plakkerig
De kluiten vlogen in het rond.

Kluitje.

De gewoonte trouw deed Monnie nog een lusje en gingen Wim en Elize op kop een geluidsduet aan.
Elize kan hard rijden, maar ook hard praten!
Was blij dat ik m’n ‘oortjes’ thuis had gelaten.

Pouckedijk.

De Pouckedijk lag er vredig en schoon bij, de twee koptrekkers hoorden we niet meer.
We gingen rechtstreeks naar huis en de temperatuur werd niet veel beter.

We reden weer allemaal in het lang.