Een dag eerder dan gewoonlijk was er weer de mosselmaaltijd.
Terwijl er op die dag, door het slechte weer, helemaal niet gefietst werd.
Traditioneel wordt deze ná de sluitingsrit genuttigd.

De opkomst van de leden was niet fameus, maar dat is al gewoon.
Mosselen waren daarentegen wel voldoende aanwezig.

Nog bij goed weer.

Een aantal leden waren wat verlaat, die hadden nog bezigheden met een koers.
Die werd onder erbarmelijke weersomstandigheden verreden, regen, wind en kou.
Je moet er maar plezier in hebben.
Ook corona blijkt nog macht te hebben en verhinderde sommige leden.

Bij binnenkomst werd er gelijk een glas bubbeltjeswijn ingeschonken en aangeboden.
Edwin, onze sponsor, had waarschijnlijk een eigen wijngaard want hij bleef maar doorschenken, daar was geen enkel bezwaar tegen.

Edwin had er zin in.

Volop bezig.

Jan en de mosselen.

Ze smaakten goed hè Gerrit.

De voorzitter is er wel voor te porren.

De liefhebbers van de mossel waren over twee tafels verdeeld, er hoefde voor een plaats geen strijd geleverd te worden.
Na aanschuiven werd er eerst de soep geserveerd.
Om na de mosselen nog een dessert te halen.

Nog een tafel met mosseleters.

Haal die duim eens weg Bernard?

Ondanks het beperkte gezelschap was het voor, tijdens en na de mosselen gezellig.
Uw clubfotograaf had meer aandacht voor de schelpdieren, gelukkig maakte Renato een aantal foto’s om te tonen dat het sfeervol was.

Heerlijk.

Zelf was ik de BOB, maar een paar tafelgenoten duidelijk niet.
Ze staken mij de ogen uit met het drinken van glazen heerlijke kabouterbiertjes.

Alles smaakte goed die avond en naar meer!