De woensdagmiddag nodigde uit voor een fietstocht.
Het zonnetje scheen en er stond weinig wind, kortom we gingen er een gezellige tocht van maken met ergens een koffiestop.
Daar ik me zo’n beetje als laatste op gang trok bij de Sassing moest ik maar raden waar we koffie zouden gaan drinken.
Ik volgde gewoon.

 

November lijkt wel het ideale tijdstip te zijn voor gemeenten om van alles open te breken, het liefst straten.
Om de Sassing te bereiken moest er al een omweg gemaakt worden.

Na nog geen twintig km reden we de ‘Baekermat’ voorbij, dat was wel erg vroeg voor een bakkie ‘pleur’.
Assenede, Boekhoute lieten we links liggen, ook het café ‘het Spoor’ met zijn versieringen werd ons doel niet.
Op de Noorddijk, vlak voor Stenenschuur kregen we de restant van een buitje over ons heen.
Niets verontrustends!

Misschien Watervliet.
Daar reden we helemaal niet naar toe, we doken de Clara Verheyenstraat in en dan linksaf de Preutelstraat.
Mollekot door, daar is geen koffie te krijgen.
Verder op IJzendijke aan, zouden we daar stoppen?
We stopten daar wel maar helaas, alles was dicht.

 

Even een stukje verder doorrijden, daar is ook een uitspanning.
Het is wel zouteloos in dat plaatsje, want ook daar was alles gesloten.

 

Van IJzendijke naar Hoofdplaat is toch een stukje fietsen.
De dames op kop kregen het nu wat moeilijk, de wind stak op.

 

 

Dan blijft er alleen ‘de Vriendschap’ op Hoofdplaat nog over, altijd open!
Links en rechts doken donkere wolken op, zouden we het nog droog houden?
Hoofdplaat werd bereikt en daar bleek ook al geen koffie te krijgen zijn.
Wegens vakantie gesloten, nou ja.

 

Er zat niets anders op om dan maar door te fietsen naar Terneuzen en omstreken.
Daar ze ook verzot zijn op open straten.
We reden achter een regenboog en een forse bui aan.
De wegen lagen er verzopen bij, terwijl wij maar een enkele druppel trotseerden.
We kwamen dus goed weg met ons zonnige ritje.

Volgende keer misschien de thermosfles in de bidonhouder?