Er stond nu een lange tocht op het toerbriefje voor de sterrittencompetitie.
Een rit naar Maldegem-Kleit, goed voor een 90 km.
Als je tenminste van Terneuzen vertrekt.

De Sluiskilse brug draaide net open en wij gingen dus op weg naar de Sasse brug.
Daarna was het langs allerlei soort wegen richting Kleit.
De verkeerssituaties in België zijn nogal chaotisch en dat bleek wel in Eeklo.
Daar was het even op een kruispunt de billen samen knijpen, maar iedereen had zijn spaken nog in zijn wiel zitten na het oversteken.

Vlak bij de Kleit begon het al een beetje te heuvelen en dat merkte je wel aan een stuk vals plat.
Het fietsen ging ineens wat zwaarder, we zijn dat ook niet gewend!

Hier moesten we nu zijn.

Voorzichtig de fiets wegzetten.

Door omstandigheden konden we niet in ‘de Berken’ stempelen, maar de ‘de Salastraete’ was goed te vinden.
De organisatoren hadden daar een heuse toertocht met pijlen uit gezet voor degene die het ontgaan was en bij het verkeerde adres stonden.

Niet zo druk aan de tap.

De terugweg verliep voorspoedig, we hadden de wind eens mee.
Halverwege kwam bij mij het besef dat ik, in mijn ijver foto’s te maken en koffie te drinken, helemaal niet gestempeld had.
De kans op een beker is nu verkeken.

Op het eind van de rit werd er argwanend naar de lucht gekeken.
Het werd steeds donkerder, het gaf wel fraaie beelden.
Als dat zou losbarsten?

We hielden het gewoon droog.