Zoals beloofd zou ik met mijn kleindochter de sluitingsrit rijden.
Mijn schoondochter besloot ook mee te gaan.
Voor mijn prognose moest ik vandaag nog 8 kilometers maken.

Totaal moet nog gecorrigeerd worden.

Ieder jaar houd ik me voor om 6500 km te rijden.
Door omstandigheden moest ik dat telkens naar beneden bijstellen.
 
Toch begon ik mijn prognose te naderen en dat kon lukken als het weer wilde mee werken in het weekeinde.

Dat deed het ook, het was zonnig en droog.
Over de wind hebben we het dan niet meer.
De ene dag over de 16C, de volgende dag nog maar net 12C.

Af en toe werd de fiets afgeremd door de slik die onder je remmen aankoekte.
Dat heb je zo eind oktober als de boeren druk bezig zijn.

Je tellertje terug plaatsen!

Altijd wachten.

We gingen via Sas van Gent naar Boekhoute.
In Sas voor een stempel en in Boekhoute voor cafébezoek.
De snelle mannen waren net iets eerder binnen dan wij en Herman vroeg bezorgd waarom ik de dames niets te drinken aanbood.
Dat gingen we doen in café ‘het Spoor’ of in deze dagen café ‘het Spook’ genaamd.

Griezeltuin.

Waar haal je dat vandaan?

Mijn fietsgenoten vonden het maar griezelig, al die attributen buiten en griezeldingen binnen.
Als je naar het toilet wilde moest je voorbij een sissende en wiebelende spin.
Ook de andere objecten maakten geluid of gaven lichteffecten.
De eigenaar had zijn best gedaan.

Je zal zoiets in je tuin vinden.

Spinnetje, spinnetje aan de wand.

Met de wind in de rug terug naar huis, de griezels achter ons latend.
De prognose werd gehaald, het is weer volbracht.