Zolang het weer het toestaat, ga ik met mijn vrouw op zondag een eindje fietsen.
Koffie onderweg, liefst met appeltaart.
We fietsen dan zo maar ergens naar toe.

Nu vond ik laatst een tochtje dat werd omschreven als een familierit, slechts 42 km lang.
Dat laatste klopte vrij aardig.
Er waren mooie stukken om te fietsen, vooral langs de Stekense Vaart.

Stekense Vaart.

Bij vertrek uit Klein Sinaai reden we gelijk al over de kasseien, je kon ook het betonstrookje er naast nemen, maar dat lag er nog slechter bij.
Daarna een betonbaan waar volgens mij het Belgische leger met tanks onlangs nog op geoefend had.

Nu al bedenkingen.

Daarna over de Oude Spoorweg/Spoorwegpad richting Lokeren, altijd mooi om daarover te rijden.
Bij Daknam rechts aanhouden over het Catharinastraatje, daar kregen we al een voorproefje.
Daarna de Dakmansemolenstraat, je kwam je over een pad bezaaid met keitjes, zand en nog meer ongeregeld.

Bagoniepad, daar stuur je geen fiets over!

De omgeving is wel mooi.

De overtreffende trap was bij het Bagoniestraatje, vlak voor St. Pauwels.
Daar hadden ze de resten cokes gestort die ze overgehouden hadden bij Sluiskil.
Onze gravelrijders in de club zouden zich wel tweemaal bedenken hier over te gaan.
Wij stuiterden, hobbelden, dokkerden er gewoon over.
Mijn eega liep het laatste stukje maar.

Nog zo’n gravelpad.

Na St. Pauwels en Kemzeke terug naar ‘de Oude Route’ over de bekende route.
Ondanks dat ik nog moest rijden, gleed een Troubadour Obscura als een biljartbal over een groen laken naar binnen.
Daarna nog wat stoverij en friet ter afsluiting van een leuk ritje.

Als dat niet smaakte!

Waar zullen we volgende zondag eens naar toe gaan?