Het moest eens een keer gebeuren.
De natuurwet ‘aan alles komt een einde’ is hierop ook van toepassing.
Jaren lang, wat…tientallen jaren, heeft het me warm gehouden tijdens de koude dagen.
Nu slaat het euvel toe: slijtage!

Einde van mijn geliefde lange koersbroek.
Ik weet wel, het was al oud en versleten, maar het zat nog zo lekker warm aan ’t gat.

Tijdens het fietsen van het rondje Vogel voelde ik al killigheid aan mijn benen.
Het tochtte behoorlijk.

Met een bedroefd gevoel neem ik afscheid, het haalt niet eens ‘de zak van max’.
Misschien als poetsdoek voor mijn koersfiets?

Krijgt het alsnog een tweede leven.