Omdat het op donderdag 22 september nog aangenaam weer was, gingen mijn vrouw en ik honing halen.
Rustig op onze fietsen door de polders naar de plaats van bestemming.
Het rook al naar herfst en de zon had nog kracht.

Kastanjes.

We kwamen langs een kastanjeboom waar de vruchten volop onder lagen.
Mijn eega stopte en begon ze te verzamelen als decoratie voor thuis.
Bij het adres van de honing hadden ze ook stoofpeertjes van een bepaald merk.
Alles verdween in de rugtasjes die we uit voorzorg meegenomen hadden.

Bijenwerk.

We reden door naar Tasdijk, even controleren of mijn bestelling voor bruine bonen doorgekomen was.
Dat bleek zo te zijn, maar de boer was niet optimistisch over de bonen die op het veld stonden.
Aardappelen gaven nog geen probleem, ook al moesten die nog gerooid worden.
Trouwens die hoeveelheden pasten niet in die tasjes.

Walnotenboom.

Aan de St. Josephstraat stond een bankje waar we even op gingen uitrusten.
Tegenover stonden allemaal notenbomen, dus dat werd plukken, met m’n enkels in de tingels.
Bij sommige vielen de walnoten al uit hun bast.
Ook die verdwenen in de tasjes.

Bij de ‘Vogel’ kwam een elektrisch echtpaar ons tegemoet gereden.
Ze gaven geen krimp en bleven stug naast elkaar rijden.
Wij reden wel achter elkaar en dat was maar goed ook.
De mannelijke helft kwam ineens op onze kant en ging rakelings langs vrouwlief die daarvan schrok.
Foeterend stapte ze af, het was maar goed dat dat echtpaar slingerend doorfietste.

Pompoenen in alle maten.

Bij Vogelfort een tafeltje met pompoenen en daarvan verdwenen er ook een paar in de tasjes.
Doortrappen tegen een zwak windje en stoppen bij een uitstalling op de Kwakkel.
Daar hadden ze weer moesappelen en stoofperen in pot.
Allemaal in de tasjes die toch wat zwaar werden.

Langs de Verkorting bij de Val nog wat uitjes geraapt, kon er ook nog wel in.
De polder was nog drassig, maar een vers uitje is niet te versmaden.

Oogst.

Thuis aangekomen werd alles op de tuintafel uitgestald.
Alles ging daarna in bakjes en mandjes, behalve de walnoten.
Die moesten nog wat drogen en ik waarschuwde mijn vrouw voor de eksters die op de schutting alles begerig bekeken.

Later gingen die ook naar binnen, maar die eksters hadden al toegeslagen.
Enkele noten waren al verdwenen.
Traag vloog er één over lachend over.

Ekster.

Het zijn leuke vogels, maar daar fiets ik toch niet voor!