Je hoeft niet ver België in te gaan voor een leuke tocht.
Een rondje Emmadorp via Nieuw-Namen en Walsoorden is net zo fijn.
Vooral bij goed weer.

Verzamelen voor de koffierit.

Nu hebben we over dat laatste weinig te klagen, we zijn zelfs blij met wat wind.
De temperatuur was lekker, al was het ’s morgens wel wat fris.
Ik heb geen ijsberenvet, dus trok mijn armstukken aan.

Op weg naar het terras.

Met een leuke groep op weg voor koffie bij Gina.
Er was nog plek zat bij café ‘Het Verdronken Land’.
Ondanks een lusje extra kwamen we wel wat vroeg aan.

Zoek een plekje.

Terraswerk tussen de heiligen.

Iets of iemand doet het niet goed.
Bij het afrekenen ligt er de laatste tijd teveel op tafel.
Onze opperbetaalmeester en clubpostduif had het er maar druk mee.

‘Klopt het nu’?

Je legt ondertussen je tellertje even op een tafel, maakt een foto en keer me weer om: tellertje weg!
Wie?
Ons oudste lid stond onschuldig naar de zeedijk te turen, nog net zag ik in zijn hand m’n tellertje.
Even werd er met mijn voeten gespeeld, moet kunnen.
Toch schrik je even!

Het terras wordt verlaten.

Fietsen weer van slot.

Klaar voor vertrek.

Onderweg keek onze eminente fruitplukker al verrukt naar de kroonjuwelen die nog aan de bomen hangen.
Die kan straks z’n borst natmaken.

Het terras is weer leeg.

Een appeltje voor de dorst en het blijft nog steeds dorstig weer.