De rit naar Cadzand staat synoniem aan een rit tegen de wind.
Vooral het beruchte stuk vanaf Zuidzande tot aan de molen en café ‘Buitenlust’, dan kan je stukken uit de wind bijten!
Het maakt niet uit welke kant je oprijdt.
We hadden afgelopen woensdag weer het nodige te verstouwen.

Altijd weer die brug.

Je mag dan wel op tijd van de BioBase vertrekken, de brug maakt wel uit of de tijdlijn gehaald wordt.
Daar stonden we dan, nog niet warm gedraaid.

Twee aan twee door de polder.

De koptrekkers hadden er zin in en ze hielden een straf tempo aan.
Wij volgden zoals gewoonlijk braaf.
We merkten wel dat we dichter bij de kust kwamen, het werd al wat frisser.
Het is maar goed dat de rit naar Cadzand al gedaan is, het peloton bejaarde vakantievierende e-fietsers groeit alweer tot een plaag.

Wachten op een stempel.

Een balpen voor de moeite.

Drank achter de geldkist.

Waar kan je de leden van TC. Axel vinden?

Bij elkaar.

Vroeger stonden er twee oude mensen achter de tap die moeite hadden met het inschenken van al de gevraagde drankjes.
Nu stond er een dame alleen achter die stoïcijns de bestellingen deed.
Sommige gingen maar zonder consumptie zitten, dat kon wel even duren.

Had er al een hard hoofd in voor het komende kopwerk.

Even niet!

Via Nieuwvliet, Groede, Schoondijke, Biervliet en Hoek weer naar huis.
Zo hadden we de wind mee, het volgende moment kromden we weer onze ruggen.
Mogelijk had één of andere boer een hek laten openstaan.
Komt het door al die warmtepompen die maar blazen?

Afijn, het zweet droogde snel op bij al dat gewaai.