De voorzitter had nieuwe accu’s in z’n fiets en dat wilde hij wel even uitproberen.
Wij er allemaal achteraan!

In tegenstelling met afgelopen woensdag was het op zaterdag een stuk frisser.
Het kwik kwam maar met moeite boven de 20C.
Donkere wolken kleurde het zwerk maar somber, er viel zelfs een alleenstaande druppel uit.
Niet verontrustend.

We gaan er tegen aan.

Eerst nog verzamelen.

Ons ‘last-minute-meisje’ viel buiten het startschot en kon maar net aanpikken.
Al werd ze nu overtroffen door de man in het fruit die nog later aansloot.
Het was verder maar dun gezaaid met leden.
Daar konden die paar dreigende wolken niet de reden toe zijn.
Vanuit Sluiskil naar IJzendijke langs bekende polderwegen en toch zijn er leden die hun oriëntatie even kwijt zijn.

Achter deze ploeg bleven we even achter plakken.

Koffiestop met stroopwafel en bokkenpoten.

Een plekje onder de parasol.

Aan de stroopwafel.

Allemaal fietsen.

Mooie en lelijke.

Bij café ‘Cadsandria’ werd de koffie en stroopwafel genuttigd.
Het zal onze plukker verdroten hebben dat bij het begin van de Watervlietseweg een heleboel peertjes platgereden waren door fietsers.
Af en toe kwam de zon er vrolijk door, maar de temperatuur bleef goed.
Warmer hoeft echt niet meer.

Nog even een bakkie na de rit.

Bij ‘Dallinga’ ook nog even koffie drinken en daarna weer naar huis.
Zowaar, we hoefden beide keren niet voor de brug te wachten.
Zelf reed ik rechtdoor bij de stoplichten van de Rooseveltlaan en dat met reden!

Daar rijd ik wel voor om.

M’n schoondochter had haar best weer gedaan.