Nog even controleren of het regenjack op de fiets zit.
De lucht veranderde al van blauw naar vijftig tinten grijs.
Onderweg naar de brug en via het nieuwe fietspad richting Aardenburg.
Voor Philippine begon het al te spetteren.
Het zal toch niet?

Na het Mollekot begon de zon er weer door te komen.
Het werd gewoon aangenaam qua temperatuur.
Er moest wel flink doorgestampt worden want er stond een stevige puist wind.
De dames kwetterden in het begin naar hartenlust maar ze werden steeds stiller.
De temperatuur was nog niet goed genoeg voor het zwembad.
Op het terras was het echter aangenaam zitten.

We moesten weer terug.
Bij vertrek constateerden we dat er in de achterband van Irma een snee zat en kon je de binnenband zien.
Als dat maar heel blijft?
Vlak na Philippine reden we de groep met de Jumbo kleuren achterop en we bleven tot de brug bij elkaar.
Net voor de Haarmanweg werd er ‘lek’ geroepen.
Niet door Irma maar door Tanneke.

Er was veel kracht nodig om de buitenband eraf te krijgen.
De band er terug op leggen een fluitje van een cent.

De gevreesde regen kregen we niet.
Vanaf Aardenburg heb ik achter mijn schaduw aan gereden.