Geel, het is een mooie kleur waar je koersfiets heel goed op uitkomt.
Het geeft een warm gevoel, iets zonnigs.
Van zomers waarin je met een heerlijk gevoel je kilometers aflegt.
Verloren in het gele wiel.
De spaken te zien flonkeren in het gele zonlicht alsof ze je willen hypnotiseren en je in fijne sferen kunnen brengen.
Gele muur.
Geel, de kleur van de haat wordt er gezegd, maar daar ben ik het niet mee eens.
Heb het altijd een mooie kleur gevonden.
Ik koos bij het spel ‘mens-erger-je-niet’ steeds de gele pionnetjes.
Geel, de kleur van de winnaar.
Die alle kleuren van de regenboog onderweg heeft gezien, zeker groen en geel!
Geel, vele bloemen hebben die kleur om bijen en rustende voeten te lokken.
Vincent van Gogh werd er beroemd mee.
Zonnebloem minnende fietsers.
Geel over de voortjakkerend fietsers langs velden met zonnebloemen, zover het oog reikt.
Allemaal zonnetjes verenigd met de grote koperen ploert er boven die over de ruggen van de voortijlende renners brandt.
Soms is het afzien in pracht.
Gelukkig schijnt er nog rood.
Stel: je hebt een gele fiets en draagt een geel wielershirt.
Daarmee duikel je in zo’n veld met dezelfde kleuren.
Ze vinden je nooit meer terug!
Gele fiets.
Een geurend veld koolzaad, opvallend en eindeloos in een landschap van groen.
Koolzaad.
In een bos zou je fiets wel opvallen!
Op de plaats rust.
Vroeger had je ook nog een ‘geeltje’, dat ooit eens een pré voor me was tijdens een wedstrijd.
Speak Your Mind