Indachtig de vorige keren waren we nu ruim op tijd om bij de ‘Bourgondiër’ de spullen op te halen voor de Grenstocht van 2017.
Bijna was ik gewoontegetrouw bij Axel afgeslagen, maar mijn gade dirigeerde me toch richting Absdale.
Nog niet wakker zeker!
Zelfs Patrick van de ‘Oude Route’ was op tijd en hadden we om 09.00 uur al koffie!
Met de nodige instructies op weg naar Klein-Sinaai.
Met de auto ben je er zo.
TC. Axel had er eer ingelegd om de tocht voor fietsers langer te maken.
Laat de eerste maar komen.
Druk hadden we het niet, slechts een kleine 90 fietsers kwamen van de bananen, wafels, peperkoek en mueslirepen gebruik maken.
Er was genoeg.
Rond 10.00 uur hadden we nog maar vijf stempelaars gehad.
Hij was de eerste.
George de enigste van de club.
Eindelijk aanfiets!
Pijlen volgen moet je kunnen.
Als de eerste aanwijzing op het routebriefje al verkeerd is, kan men de mist ingaan.
De rest van de pijlen behoeven toch meer aandacht; duidelijk en zonder twee punten.
Al moet de fietser zichzelf ook de hand in eigen boezem steken.
De mannen van TC. Yara.
Het rustpunt in zicht.
Vreemde eend in de groep.
Plekje voor de fiets zoeken.
Op een gegeven moment komen er drie mannen aan met het routebriefje in de hand.
Toch wel moeilijk de weg zo te volgen.
‘Ja maar heren, je hoeft alleen maar de pijlen op de weg te volgen’.
Dan krijg je verbaasde gezichten dat het zo simpel is.
Zelfs uit Kloosterzande.
FC. Terneuzen in training voor hun komende sterrit a.s. woensdag.
WTC. Rhodeland.
Glimmend spul.
Roze doet toch wel wat.
Sta ik er goed op?
Zet je het wel goed neer?
Patrick met de bestellingen. Werner zelf was er niet.
De mannen + vrouw uit Zoetermeer rijden overal verkeerd en nu waren ze ineens in Klein-Sinaai?
Sommige rijden zo hard dat ze geen pijl zien.
Duidelijk toch!!!
Misschien een extra bord: controle links?
Van te voren je terdege op de rit voorbereiden is ook een goede zaak zodat je niet aan een gesloten deur bij ‘Cambrinus’ staat.
Toch kwamen ze op de stempelplaats aan.
Het was toch een gezellig van komen en gaan van deelnemers.
De ene groep rijdt gelijk door, anderen blijven genoeglijk plakken.
Doorrijders, lieten zich even zien.
De dames weten hun helmen ludiek op te fleuren.
Een roze wimpeltje.
Geraniums in de helm.
Het weer werkte mee; zonnig, toch wat wind en de temperatuur nog aangenaam.
Echt terraswerk waarbij we de sterkste verhalen aanhoorden.
Volgend jaar meer aandacht voor de bewegwijzering, dan hebben we weer veel tevreden klanten.
Speak Your Mind