De groepsfoto zou pas genomen worden bij mooi weer.
Het werd op die zondag schoon weer.
Werner stond al te wachten op het Hofplein.
Er kwamen steeds meer leden opdagen en zo gingen we met een mooie groep op weg naar Zelzate.

Verzamelen.

Vertrekken.

Onderweg werden we nat gesproeid door een beregeningsinstallatie.
Zodat we ondergespetterd werden terwijl we juist probeerden netjes te blijven voor de foto.
Natuurlijk hadden we ook een lekgeval maar dat werd een kwestie van even oppompen.

Alleen maar zacht.

Een enkeling maakte gelijk gebruik van de mogelijkheid.

Even van de fiets.

Na een rondrit door Zelzate bereikte we de Assenedesteenweg op de Katte.
Daar stonden de verfrissingen op ons te wachten, daar waren we wel aan toe.
De temperatuur begon alweer tot tropisch te stijgen.

Gauw naar binnen.

Hoe krijg je de meute weer allemaal naar buiten voor de foto.
Want iedereen vergaapte zich aan die glimmende koersfietsen met de nieuwste snufjes erop en eraan.

Even een bakkie.

Welke vind jij de mooiste?

Het is toch gelukt, al moesten wel de zonnebrillen even af.
Het moest geen propagandafoto worden voor een blindeninstituut.

Even wennen voor de foto met fotografe Britt.

Het is gedaan.

Na de sessie weer terug naar binnen.

De nadronk.

Het vertrek was wat wanordelijk maar spoedig reden we weer keurig in het gelid richting Axel.
‘Drank is de pest in andermans lichaam’ werd er nog gesputterd.
Er zal best tegenwind gestaan hebben maar dat werden we niet gewaar.

Deze helmen hebben al een eigenaar.

We hoopten het naar huis rustig aan te kunnen doen maar een dame, die hoogtestage gedaan had, hield het tempo strak.
Wat zat er in haar Sinas?

Hier het resultaat van geduldig poseren.

Eindelijk.

Nu nog een foto bij de ‘Bourgondier’ wellicht.