Na ingeschreven te hebben bij de Yara voor hun sterrit was het na negen uur verzamelen voor de rit.
Eindelijk ging er weer een sponsorrit verreden worden.
Er waren veel leden opgekomen om richting Zelzate te gaan.
Werner en zijn vrouw Ilse deden ook mee.
Bram v/d Velde was ook present en in een gezapig tempo reden we langs de adressen van onze sponsors.
We lieten onze bellen rinkelen bij Bakkerij van Meurs en bij Hans Hamelink.

Het weer werkte niet echt mee al was er niet zoveel regen.
Koud was het daarentegen wel, waterkoud.
Onvriendelijk.
Langs de Schelde ging het lekker daarna was het wenden en keren zodat we wisten dat er nog behoorlijk wat wind stond.

 

Bij Werner konden we ons weer wat opwarmen en tegoed doen aan allerhande versnaperingen.
Britt, de dochter van Werner, liep met de warme snacks rond en even later nam ze ook vakkundig foto’s van de groep.
Dat was ook het doel van deze tocht.
Voor dat iedereen opgesteld stond voor de zaak van Werner en ook de juiste positie ingenomen had ging er de nodige tijd verloren.
Ook de opgedane warmte verdween, het bleef koud buiten.

Het was in één lijn terug naar Cambrinus, de volgende warme plek.
Daar werd ons stoverij met friet aangeboden.
Dat ging er in als de spreekwoordelijke koek.
We lustten wel wat na al die inspanning.

Ook bij Rinus werd een groepsfoto genomen.
Nu was er weer een bereidwillige dame, van een ander team, die de taak op haar nam om ons te vereeuwigen.
Weer was het schuiven voor de juiste plek en naar zo’n fotografe kijken gaf alleen maar zonnige gezichten.
Dat was het enige wat er aan ontbrak, verder was het gewoon gezellig met elkaar.

 
Jammer dat een aantal leden op deze foto ontbraken.